“Hier
begint de kinderkring”. De kinderen van de Ekklesia rennen naar de deur, de
gang op. Dunya blijft zitten. Ik weet al waarom. Vanmorgen heb ik haar verteld
dat we deze dienst een mooi lied gaan zingen dat we donderdag geoefend hebben.
Alleen jammer dat we het zingen als zij net naar de kinderkring is gegaan. “Voor
de dienst gaan we het nog een keer goed oefenen, dus als je beneden blijft kun
je het dan wel horen!” leg ik uit. En warempel, als we gaan repeteren zit Dunya
op een stoel in de zaal te luisteren. Ik lach naar haar. Ze krijgt het lied
toch mee. Leuk is dat. Maar nu begint de kinderkring en tot mijn verbazing blijft
ze zitten. Het is mij wel duidelijk waarom. Ze wil het lied horen. Dat blijkt
ze achteraf ook gezegd te hebben tegen mensen om haar heen. Het lied begint met
gesproken tekst. Dat schept verwarring bij Dunya en ze besluit toch maar naar
de kinderkring te gaan. Jammer, maar het idee was erg lief.
Zoals
gewoonlijk heb ik meer met de liederen dan met de toespraak, ook is die
indrukwekkend en zijn de meeste toespraken hier erg leerzaam. Het zijn toch
altijd weer de liederen die me aan het denken zetten. Zo ook vandaag.
“Ik
ben eens voorgoed
dit
onverwisselbare mensenkind
dit
enig leven
hoor
ik je denken
zie
ik je geloven
of
ben je om het even
zes
miljard anderen
die
ook maar
als
lichtstraaltjes
flitsen
en uitdoven?”
en
het laatste couplet:
“Sterven
zal je ooit.
Maar
vandaag
en
godweet morgen
kun
je leven, doen, zien
iemand
voor iemand zijn
misschien
en
het verschil maken, toch,
tussen
onverwisselbaar uniek
en
om het even
tussen
dood en leven.”
Fragmenten
uit: “Iemand meer”
Tekst:
Huub Oosterhuis Muziek: Tom Löwenthal
Het
lied is te lang om over te typen, maar erg mooi en indrukwekkend. Ook erg leuk
om te zingen. Het koor heeft het al eerder gezongen, maar daar was ik niet bij.
Ik ga ervan uit dat het niet zolang was nadat Dunya geboren was en dat ik
teveel andere dingen aan mijn hoofd had om mee te gaan. Maar nu ben ik er wel
en ondanks dat ik een paar (gedeeltelijke) repetities heb gemist, doe ik mijn
best om goed (hard) mee te zingen. Ik ben niet ontevreden….
Maar
sterven zal je ooit, het kan voorbij zijn voor je het weet. Dat zingen we ook in
dit lied. Dat weten we. Dat weet iedereen. Niet iets om elk moment bij stil te
staan, maar soms wel goed. Plannen maken doe ik vaak. Maar ik schuif ze
vooruit. Misschien volgend jaar denk ik dan. En nu hier, deze zondagochtend,
besluit ik om het niet meer voor me uit te schuiven. Ik wil proberen de leuke
dingen te pakken en ook op te zoeken. Samen met Dunya. We gaan genieten, meer
dan nu. De komende tijd wordt zwaar, met werk, school, opvoeden, maar we
wisselen het af met mooie en gezellige hoogtepunten.
En
iemand voor iemand zijn, dat willen we ook. Ik wil het altijd groots. Iets
wezenlijks doen. Een probleem voor een ander op te lossen. Ik probeer me nu meer
op kleine dingen te richten. Dat wil ik Dunya ook meegeven. Want natuurlijk
weet ik wel dat je met kleine gebaren ook veel kunt betekenen. Ik moet het
alleen niet steeds vergeten….
Het lied "Iemand meer" is te beluisteren op de cd "Voor uw Aangezicht" . Teksten: Huub Oosterhuis en Muziek: Tom Löwenthal. Stichting Leerhuis & Liturgie, Amsterdam 2008.
De helft van deze cd heb ik mee ingezongen. Welke helft weet ik niet meer, maar dit is de eerste cd waar ik aan mee heb gewerkt. (En de enige tot nu toe)